zou het kunnen zijn…

Zou het kunnen zijn…
Dat terwijl wij ziek worden,
de aarde kan helen
Dat nu van alles verandert en stopt,
de natuur weer door kan gaan.

Zou het kunnen zijn…
Dat nu de wereld vertraagt,
de liefde kan versnellen
Dat druk zijn en naar buiten racen en vliegen,
de rust vinden en naar binnenkeren wordt.

Zou het kunnen zijn….
Dat als we thuis moeten blijven,
we weer kunnen ervaren van wie we houden
Dat nu de maatschappij zo leunt op de zorg,
we beseffen hoe ontzettend belangrijk dat is.

Zou het kunnen zijn…
Dat de wereld en de luxe om ons heen nu kleiner wordt,
zodat we ons eigen grote hart weer kunnen voelen
Dat nu we goed voor onszelf en anderen moeten zorgen,
Ontdekken dat zelfliefde en naastenliefde noodzakelijk is.

Zou het kunnen zijn…
Dat nu we samen strijden tegen hetzelfde,
de eenheid in de verschillen kan worden gevonden
Dat als we elkaar nodig hebben,
herontdekken hoe saamhorigheid voelt.

Zou het kunnen zijn….
Dat na de chaos en strijd van deze tijd,
een nieuwe wereld wordt geboren
Dat na de angst en onzekerheid,
de liefde en waardering voor elkaar en de aarde terugkeert.

Zou het kunnen zijn….
Dat het zo moet zijn,
opdat de liefde wederkeert.

Bron: https://droomstudio.com/start-rosalinda-weel/

Terugblik op thema-avond

In een met ruim 80 belangstellenden goed gevulde Huiskamer van het HelvoirThuis stond het onderwerp “dementie en ergotherapie” op het programma. Maar eerst hield Edward de Vries, voorzitter van de werkgroep DVG Haaren, een kort openingswoord, waarin hij vooral ook verwees naar “de inzet van de werkgroep om mensen met dementie en hun familie een zo normaal mogelijk leven te kunnen laten leiden en zich welkom te blijven voelen in hun en onze omgeving”. Hij zei geschrokken te zijn van het gegeven dat iemand vanwege zijn dementie geweigerd werd als lid van de jeu de boulesclub. Aan de andere kant was hij ongelooflijk blij met de steun die de werkgroep ontvangt. En een daarvan kwam van Fysio Fit Haaren. Daar is, zoals gebruikelijk rondom Kerst, actie gevoerd voor een goed doel en zo kon Anne Marije Smetsers een cheque aanbieden van € 500 en sprak zij het vertrouwen uit dat de werkgroep dit geld op een positieve manier zou gaan aanwenden voor de mensen waar de werkgroep voor staat. Een luid applaus onderstreepte deze hartelijke geste.

Anne Marije Smetsers overhandigt de cheque aan Edward de Vries

In het vervolg wist Nina Hagoort de hele zaal ruim anderhalf uur mee te nemen naar het werk van de ergotherapeut voor degene die dementie heeft, maar tevens voor hem of haar die daarbij de rol van mantelzorger vervult. Als er iets duidelijk werd deze avond dan was het dat mensen met dementie nog heel lang kunnen blijven doen wat hij of zij voorheen deden. Het vraagt vooral van de omgeving om juist mensen met dementie overal bij te blijven betrekken en hen te betrekken bij alle mogelijke dagelijkse levensverrichtingen én alle mogelijke activiteiten en zeker die waar deze zieke mens voorheen plezier aan beleefde.

“Ik heb geleerd om mijn man overal bij te betrekken”, zei een van de aanwezigen. “We koken samen, we vouwen samen de was op en ga zo maar door én we hebben ondertussen nog heel veel plezier. Ik heb moeten loslaten dat het allemaal op mijn manier zoveel sneller en volgens mij ook beter kon, maar wat ben ik dankbaar dat ik de tip gekregen heb om juist dat los te laten. We genieten nu samen elke dag en hoe mooi is dat!”